ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΓΝΩΣΗ & ΛΟΓΟ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΓΝΩΣΗ & ΛΟΓΟ

Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) για Φίλη, «Καιρό» και «Arigatοu»

Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

geo

geo
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) για Φίλη, «Καιρό» και «Arigatοu» Member10
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) για Φίλη, «Καιρό» και «Arigatοu» 0410

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/E82124EC.el.aspx

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:

Νέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων(ΠΕΘ)

Η ΠΕΘ κατέθεσε αίτηση αναστολής και ακυρώσεως της απόφασης Φίλη για μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό Σχολείο
Η ΠΕΘ ζητάει τη διάλυση Σωματείου που διαλύει το ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών
Επιστολή της ΠΕΘ προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη, για τη Β΄ ανάθεση μαθημάτων στον κλάδο ΠΕ 01 Θεολόγων
ΠΕΘ: Τι συμβαίνει με την υπόθεση της Arigatοu; Ποιοι και γιατί κωλυσιεργούν στο να την χαρακτηρίσουν ως παραθρησκευτική οργάνωση;
Πρώτη απάντηση της ΠΕΘ προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη για δηλώσεις του σχετικές με το μάθημα των Θρησκευτικών
Λέων Μπράνγκ: Οι νέες περιπέτειες του μαθήματος των Θρησκευτικών
***

Η ΠΕΘ κατέθεσε αίτηση αναστολής και ακυρώσεως της απόφασης Φίλη
για μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών
στο Δημοτικό Σχολείο


Η ΠΕΘ, μαζί με τους παρακάτω γονείς και εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, 1) τον Δήμο Θανάσουλα, 2) την Ελένη Δημητριάδου, 3) τον Αθανάσιο Σιατούρα, και 4) τον Δημήτριο Νατσιό, κατέθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, α) αίτηση αναστολής αλλά και β) ακυρώσεως της απόφασης υπ’ αριθμ. Πρωτ. Φ12/657/70691/Δ1(ΦΕΚ Β 1324/11-5-2016), του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Νικολάου Φίλη για τη μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό Σχολείο και συγκεκριμένα, στην Ε’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου κατά 1 ώρα και στη Στ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου κατά 1 ώρα.

Η απόφαση αυτή του Υπουργού είναι παράνομη και ακυρωτέα για όλους τους νόμιμους και βάσιμους λόγους που αναφέρει η παρακάτω αίτηση ακυρώσεως της ΠΕΘ.

Το ΔΣ της ΠΕΘ



***

Η ΠΕΘ ζητάει τη διάλυση Σωματείου
που διαλύει το ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών

Η ΠΕΘ ζητάει τη διάλυση του Σωματείου «Καιρός» για όλους τους σοβαρούς και αιτιολογημένους λόγους που αναφέρονται στην αίτηση τριτανακοπής που έχει κατατεθεί εκ μέρους της στη δικαιοσύνη, αλλά, κύρια, διότι από την ίδρυσή του (2010) το Σωματείο «Καιρός», εκ των πραγμάτων, κατέστη ο πολιορκητικός παράγοντας για τη διάλυση της συνοχής των μάχιμων Θεολόγων, των πανεπιστημιακών Θεολόγων και σε κάποιο βαθμό των Επισκόπων και, γενικότερα, του εκκλησιαστικού σώματος, με στόχο τη μετατροπή του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος σε πολυθρησκειακό.

Αυτά όλα αποκαλύπτονται, καθημερινά, και από τις εχθρικές για το μάθημά μας δηλώσεις του κ. Φίλη, που δείχνουν καθαρά ότι ο μόνιμος και καλύτερος σύμμαχός του, για τις νεομαρξιστικές διεθνιστικές αλλαγές που σχεδιάζει, είναι οι «προοδευτικοί» όπως λέει ο ίδιος, Θεολόγοι του «Καιρού».

Αναγκαστήκαμε λοιπόν, να ζητήσουμε τη δικαστική παρέμβαση, ως έχοντες έννομο συμφέρον και καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε τις θέσεις και τις αρχές του Καταστατικού μας και την εμπιστοσύνη, που μας δείχνουν οι Συνάδελφοι Θεολόγοι μέλη της ΠΕΘ, έτσι ώστε, το Σωματείο του «Καιρού», να μην μπορεί να χρησιμοποιείται από τον κάθε κ. Φίλη ως μοχλός για την εκθεμελίωση του χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματός μας ή ακόμη και για τον εξοβελισμό του από το ελληνικό σχολείο.

Από τούδε και στο εξής ο κ. Φίλης θα είναι έκθετος, όταν συνεργάζεται με το Σωματείο του «Καιρού», του οποίου η νομιμότητα αμφισβητείται νομικά, διότι εκκρεμεί κατ΄ αυτού η από 30-5-2016 τριτανακοπή της Ενώσεώς μας ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας, με αίτημά μας τη διάλυση του «Καιρού», ως παρανόμως ιδρυθέντος και λειτουργούντος. Δικάσιμος για τη συζήτηση της τριτανακοπής ορίσθηκε η 27-9-2016. Κατόπιν τούτου, οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία δεν επιτρέπεται να συνεργάζεται με το παραπάνω Σωματείο, διότι η απόφαση που θα εκδώσει το δικαστήριο της τριτανακοπής είναι πιθανόν να κηρύξει παράνομες και τις συναλλαγές της με τρίτους φορείς, συμπεριλαμβανομένων και δημοσίων υπηρεσιών.

Σημειώνουμε για όσους δεν γνωρίζουν ότι, εδώ και 65 χρόνια, από το 1951, υπάρχει ένας και μοναδικός νόμιμος φορέας εκπροσώπησης των Θεολόγων στην χώρα, η ΠΕΘ. Τα μέλη που ίδρυσαν το Σωματείο του «Καιρού» το 2010, θα μπορούσαν τότε, μέσα από την ΠΕΘ, τον κεντρικό συλλογικό φορέα του κλάδου, με δημοκρατικές διαδικασίες, να προβάλουν και να υπερασπισθούν τις θέσεις τους και όχι να επιχειρήσουν την ίδρυση ενός δήθεν πανελλήνιου Συνδέσμου για να διασπάσουν την ενότητα του κλάδου.

Τα μέλη του «Καιρού», από το 2011, επί εποχής της κ. Διαμαντοπούλου, συνέταξαν το πολυθρησκειακό νέο Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών και ενέτειναν το σχίσμα μεταξύ των Θεολόγων. Χιλιάδες στοιχεία και μαρτυρίες υπάρχουν, που μαρτυρούν ότι τα μέλη του «Καιρού», μαζί με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σημερινό ΙΕΠ, μεθόδευσαν και συνεχίζουν να μεθοδεύουν, εκβιαστικά, τρόπον τινά φασιστικά και με κάθε τρόπο και κάθε τέχνασμα, την επιβολή των πολυθρησκειακών τους θέσεων, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, γκεμπελικά, ως πρόσχημα, το επιχείρημα της διαφορετικής άποψης, των δημοκρατικών διαδικασιών και του διαλόγου και οδηγώντας, Θεολόγους – Πολιτεία - Εκκλησία σε μια αέναη σύγκρουση.

Οι υπεύθυνοι του «Καιρού», μόλις πρόσφατα, από το Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας, όπου έδιναν συνέντευξη τύπου, πίεζαν τον Υπουργό Παιδείας, να εφαρμόσει το πολυθρησκειακό Πρόγραμμα, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο, να συνεργάζονται ανοικτά με το ΙΕΠ και τον Υπουργό Παιδείας εναντίον των πρόσφατων διαλλακτικών συνοδικών αποφάσεων της Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών, γνωρίζοντας μάλιστα ότι οι παραπάνω εκκλησιαστικές αποφάσεις ελήφθησαν σε κοινή Συνεδρίαση της Συνόδου με τους δύο Κοσμήτορες και τους τέσσερις Προέδρους των Τμημάτων των Θεολογικών μας Σχολών, καθώς και με την παρουσία της ΠΕΘ και του Καιρού.

Διαμαρτύρονται τα μέλη του «Καιρού» για την αίτηση τριτανακοπής, την οποία όμως οι ίδιοι προκάλεσαν με τις ενέργειές τους. Ας σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι οι ιθύνοντες του «Καιρού», σε συνεργασία με το ΙΕΠ και με την χρήση της εξουσίας που το ΙΕΠ διαθέτει, συνέβαλαν στην παραπληροφόρηση των συναδέλφων για την πολυθρησκειακή διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, στο όνομα μιας παραπλανητικής «αναβάθμισής» του. Οι Θεολόγοι, όμως, σπουδάσαμε σε ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές για να διακονούμε την διδασκαλία της Ορθοδοξίας και όχι να υποστηρίζουμε την πολυθρησκειακή - πολυπολιτισμική Θεολογία που εναντιώνεται στην ορθόδοξη διδασκαλία και ευνοεί τον διαθρησκειακό διεθνισμό και την πολυπολιτισμική Θεολογία που εισήγαγαν τα νέα Προγράμματα Θρησκευτικών που με τόση μανία υποστήριξε ο «Καιρός», ως υποστηρικτικό όργανο του ΙΕΠ.

Αναγκαστήκαμε να καταγγείλουμε, το Σωματείο «Καιρός», αφού έδειξε στην πράξη ότι είναι ένα εχθρικό του ορθόδοξου μαθήματος Σωματείο και διότι κατέστη ο δούρειος ίππος για την αλλαγή του χαρακτήρα του, την αποορθοδοξοποίησή του και για την επιβολή μιας, κατά τα φαινόμενα, «Aριγκάτειας» προέλευσης, μεταμοντέρνας, εκκοσμικευμένης, διαθρησκειακής πνευματικότητας στο χώρο του σχολείου, διαλύοντας και τα εναπομείναντα ίχνη της ορθόδοξης πνευματικής υποδομής της μαθητιώσας νεολαίας. Σημειωτέον ότι η «Αrigatou» χαρακτηρίστηκε, πρόσφατα, από την επί των Αιρέσεων Συνοδική Επιτροπή της Εκκλησίας της Ελλάδος ως παραθρησκευτική οργάνωση επικίνδυνη για την ορθόδοξη πίστη.

Η όλη παρουσία και δράση, λοιπόν, του καταγγελλόμενου Σωματείου, στρέφεται εναντίον των σκοπών της ΠΕΘ, όπως αυτοί περιγράφονται στο Καταστατικό της, και συντελεί στην αποσάθρωση των πνευματικών υποδομών της ελληνικής παιδείας πλήττοντας καίρια την παρεχόμενη στο σχολείο χριστιανική αγωγή και γι΄ αυτό κατατέθηκε από την ΠΕΘ, η αίτηση τριτανακοπής κατά του «Καιρού».

Με βάση όλα τα παραπάνω αλλά και σύμφωνα με την υπ’ αρ. 34.563/2001 απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης «Η ύπαρξη δύο σωματείων στον ίδιο χώρο και μάλιστα, όταν αυτός είναι περιορισμένος, που επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό, συγκροτούνται από μέλη που ασκούν το ίδιο επάγγελμα και η επωνυμία του ενός περιέχει στοιχεία από την επωνυμία του άλλου, συνεπάγεται πρόκληση συγχύσεως, διασπάσεως και υπερμέτρου ανταγωνισμού των επαγγελματικών δυνάμεων των εργαζομένων, στοιχεία που παρακωλύουν την εύρυθμη λειτουργία των σωματείων και την επίτευξη των σκοπών τους εις βάρος των μελών τους, οπότε η ίδρυση του δευτέρου σωματείου καθίσταται καταχρηστική».


Το ΔΣ της ΠΕΘ


***

Επιστολή της ΠΕΘ προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων
κ. Νίκο Φίλη, για τη Β΄ ανάθεση μαθημάτων στον κλάδο ΠΕ 01 Θεολόγων


Προς
Τον αξιότιμο κύριον
Νικόλαο Φίλη,
Υπουργό Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων
Ανδρέα Παπανδρέου 37
15180 Μαρούσι Αθήνα


ΘΕΜΑ: Β΄ ανάθεση μαθημάτων στον κλάδο ΠΕ 01 Θεολόγων

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,


Στην πρόσφατη Υπουργική Απόφαση για τις αναθέσεις μαθημάτων Γυμνασίου και Γενικού Λυκείου (Υ.Α. 94588/Δ2/10.06.2016) και παρά τις επανειλημμένες κατά το παρελθόν διαματυρίες της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, όχι μόνο δεν δίνεται η δυνατότητα Β΄ ανάθεσης της διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας στην Α΄ και Β΄ Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου, αλλά αφαιρείται η δυνατότητα αυτή και για το μάθημα της Ιστορίας στο Γυμνάσιο.

Για την επόμενη σχολική χρονιά η Ιστορία του Γυμνασίου ανατίθεται, ως Β΄ ανάθεση, στους συναδέλφους Γαλλικής (ΠΕ 05), Αγγλικής (ΠΕ 06), Γερμανικής (ΠΕ 07) και Ιταλικής Φιλολογίας (ΠΕ 34) καθώς και σε Κοινωνιολόγους (ΠΕ 10), και Νομικών και Πολιτικών Επιστημών (ΠΕ 13). Αντίστοιχα, η Ιστορία στην Α΄ και Β΄ Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου ανατίθεται, ως Β΄ανάθεση, στους παραπάνω κλάδους συναδέλφων, εκτός των συναδέλφων Ιταλικής Φιλολογίας.

Μία απλή συγκριτική μελέτη των κοινοποιούμενων Προγραμμάτων Σπουδών των Τμημάτων Γαλλικής, Αγγλικής, Γερμανικής και Ιταλικής Φιλολογίας με τα Προγράμματα Σπουδών των τεσσάρων Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών, στα Θεολογικά Τμήματα δείχνει ολοκάθαρα ότι τα μαθήματα Ιστορίας που έχουν διδαχθεί στις πανεπιστημιακές τους σπουδές οι Θεολόγοι είναι πολύ περισσότερα και καλύπτουν ευρύτερες ιστορικές περιόδους. Αποτελεί κατάφορη αδικία επομένως για τον κλάδο των Θεολόγων η απόφαση αποκλεισμού τους από τη Β΄ ανάθεση στα μαθήματα της Ιστορίας Γυμνασίου – Λυκείου, ενώ παράλληλα δεν αποτελεί δείγμα ποιοτικής αναβάθμισης των εκπαιδευτικών θεμάτων, όταν σε άλλους κλάδους, με πολύ λιγότερες ή καθόλου πανεπιστημιακές σπουδές στην Ιστορία δίνεται η δυνατότητα Β΄ ανάθεσης, ενώ ο κλάδος των Θεολόγων τη στερείται.

Ο εξορθολογισμός των κριτηρίων, σύμφωνα με τα οποία πραγματοποιούνται οι Β΄ αναθέσεις μαθημάτων από το Υπουργείο Παιδείας, αποτελεί πάγιο αίτημα του κλάδου των Θεολόγων, διότι πέρα από την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, θα συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης.


Με τιμή
Για το ΔΣ της ΠΕΘ
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Κωνσταντίνος Σπαλιώρας Παναγιώτης Τσαγκάρης
Δρ Θεολογίας Mr Θεολογίας





***

Δελτίο τύπου
Τι συμβαίνει με την υπόθεση της Arigatοu;
Ποιοι και γιατί κωλυσιεργούν στο να την χαρακτηρίσουν
ως παραθρησκευτική οργάνωση;


Η εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια», σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της (φύλλο της 13ης Απριλίου 2016), ανέδειξε το θέμα της νεοβουδιστικής οργάνωσης Arigatοu και της συμμετοχής στο διοικητικό της συμβούλιο (!) του σχολικού συμβούλου Άγγελου Βαλλιανάτου. «Ο κ. Βαλλιανάτος είναι εις εκ των εκλεκτών του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη για θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής και δεξί χέρι του κ. Σταύρου Γιαγκάζογλου, ο οποίος είναι Σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας και προϊστάμενος του Γραφείου Α΄ του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

Οι κύριοι Βαλλιανάτος και Γιαγκάζογλου υποστηρίζουν με πάθος και προωθούν εδώ και καιρό διάφορες «καινοτόμες» ιδέες για το μάθημα των Θρησκευτικών (βλ. νέα πιλοτικά Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών)».

Με νεότερη πρωτοσέλιδη πάλι δημοσίευση της (8/6/2016), με τίτλο «Ποιοι και γιατί καλύπτουν τον εκλεκτό του υπουργού Παιδείας κ. Φίλη;», η εν λόγω εφημερίδα αναφέρει ότι «με το συγκεκριμένο θέμα ασχολήθηκε και η αρμόδια Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων. Στη συνεδρίασή της, μάλιστα, προήδρευσε ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος δήλωσε ότι: «Μετά από τη διερεύνηση των στοιχείων αποφασίσαμε στην επιτροπή, σχετικά με την Arigatou, ότι πρόκειται περί μιας επικινδύνου οργανώσεως, η οποία αποτελεί όχημα της νέας εποχής, της νέας τάξης και προωθεί τη διάδοση του βουδισμού, και έχει ένα προσωπείο δήθεν διομολογιακής ενοποίησης των ανθρώπων, σε συνεργασία με ΜΚΟ, με το πρόταγμα της συνεννοήσεως των ανθρώπων, αυτά τα γνωστά που υποστηρίζουν, τα οποία είναι εύηχα και πολύ έξυπνα, για να πέφτει κανείς στην παγίδα αυτών των πραγμάτων.

Σε ό,τι αφορά τον κ. Βαλλιανάτο, εγώ απέστειλα τα δημοσιεύματά σας στην Ιερά Σύνοδο και ζήτησα να διερευνηθούν, διότι στο δημοσίευμά σας υπάρχει και απεικόνιση της ιστοσελίδας της οργάνωσης, όπου εκεί μετέχει ο κ. Βαλλιανάτος. Είπαμε, λοιπόν, ότι, εφόσον διακριβωθεί ότι ο κύριος αυτός είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης, θα πρέπει επισήμως η Εκκλησία να ζητήσει από τον αρμόδιο υπουργό Εθνικής Παιδείας να απομακρυνθεί από την επιτροπή για το μάθημα των Θρησκευτικών. Τώρα η Σύνοδος έχει τον λόγο, εμείς εισηγούμαστε στη Σύνοδο και εκείνη αποφασίζει».

Επειδή το θέμα αυτό είναι φλέγον και σχετίζεται άμεσα με το νέο πολυθρησκειακό Πρόγραμμα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για το μάθημα των Θρησκευτικών, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων θεωρεί ότι αποτελεί πνευματικό χρέος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας :

α) να επικυρώσει άμεσα και να δημοσιοποιήσει την απόφαση της Συνοδικής Επιτροπής για την υπόθεση της Arigatοu και,

β) να λάβει τα νόμιμα και κανονικά μέτρα για να προστατεύσει τη χριστιανική αγωγή της νεότητας, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο Καταστατικός της Χάρτης, το Σύνταγμα, οι νόμοι, η νομολογία και οι σχετικές για το μάθημα των Θρησκευτικών αποφάσεις των δικαστηρίων.

Το ΔΣ της ΠΕΘ



***

Ανοικτή επιστολή


Θέμα: Πρώτη απάντηση προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
κ . Νίκο Φίλη για δηλώσεις του σχετικές με το μάθημα των Θρησκευτικών



Τις τελευταίες ημέρες, όλοι οι Έλληνες πολίτες γινόμαστε μάρτυρες επαναλαμβανόμενων συνεντεύξεων του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, σε διάφορες τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές, ο οποίος δεν φείδεται του χρόνου και του κόπου προκειμένου, μεταξύ των άλλων, να προβεί και σε δηλώσεις σχετικά με επικείμενες αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών, το οποίο υπηρετούμε καθημερινα στις διδασκαλικές αίθουσες. Ως υπεύθυνοι δάσκαλοι, επιστήμονες και παιδαγωγοί, που δεν δικαιούμαστε να σιωπούμε κάθε φορά που διαπιστώνουμε προσπάθειες διαστρέβλωσης ή παραχάραξης της αλήθειας ένθεν κακείθεν και δεδομένου ότι εν προκειμένω, διακυβεύονται θέματα που άπτονται της παίδευσης και ψυχοπαιδαγωγικής ολοκλήρωσης των παιδιών μας, οφείλουμε να προβούμε στις παρακάτω παρατηρήσεις:

1. Αποδίδουμε στον Υπουργό τον προσήκοντα σεβασμό που απορρέει από τον θεσμικό ρόλο του. Ακούμε με προσοχή και σεβασμό τις απόψεις του. Ταυτόχρονα, όμως, ας μας επιτραπεί να μιλούμε και ως δάσκαλοι, που αντλούμε το κύρος και τη δύναμη του λόγου μας απ’ την ίδια την παιδαγωγική αποστολή μας. Στον πυρήνα αυτής της αποστολής βρίσκονται οι ίδιοι οι μαθητές μας, το παιδαγωγικό συμφέρον των οποίων είμαστε ταμένοι, πάντα και διηνεκώς, να υπερασπιζόμαστε με αυταπάρνηση. Καθημερινά στις διδασκαλικές αίθουσες γινόμαστε αποδέκτες της αγωνιώδους προσπάθειάς τους να αυτοπροσδιοριστούν και να βρουν απαντήσεις σε καυτά υπαρξιακά ερωτήματα, και μάλιστα σε μια εποχή έντονης οικονομικής και πρωτίστως ηθικής κρίσης. Καλούμαστε να τους ενθαρρύνουμε, να τους τροφοδοτήσουμε με υγιείς πνευματικές δυνάμεις, που συνάμα αποτελούν και δυνάμεις του έθνους μας, και να τους καταστήσουμε υγιείς προσωπικότητες που θα συνδράμουν αποφασιστικά όχι μόνο στον δικό τους αξιακό αυτοπροσδιορισμό, αλλά και στην πνευματική ανάκαμψη της πατρίδας μας. Και τα καταφέρνουμε, κ. Υπουργέ! Το ομολογούμε με το καμάρι του δασκάλου! Ο Θάνος, ο Κωνσταντίνος, ο Στρατής, η Σπυριδούλα και πολλά ακόμα παιδιά μας μας αποχαιρετούν, μια και πλησιάζουμε και στις διακοπές του θέρους, με ένα πλατύ παιδικό χαμόγελο, με ένα δάκρυ, με ένα ευλογημένο «ευχαριστώ», που αναπαύει όλους τους κόπους και τις αγωνίες μας! Και αυτή είναι η ικανοποίηση που αναπαύει τον δάσκαλο και δικαιώνει τον κάματό του! Και όμως! Ο διοικητικός προϊστάμενος μας, ο Υπουργός Παιδείας μας αποκαθηλώνει! Δηλώνει απαξιωτικά και επανειλημμένως, σε πολλά ΜΜΕ, ότι το μάθημά μας, το μάθημα των Θρησκευτικών, είναι η ώρα του παιδιού, που δεν προσφέρει τίποτε από τα παραπάνω στους μαθητές μας! Είναι με άλλα λόγια, χάσιμο χρόνου! Για όλους τους παραπάνω λόγους, ως υπεύθυνοι δάσκαλοι, δεν έχουμε παρά να εκφράσουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας για την παραπάνω ατυχή δήλωση, που όχι μόνο υποτιμά και συκοφαντεί το πρόσωπο και το παιδαγωγικό μας έργο, αλλά προ πάντων ματώνει τις ψυχές μας, διότι, στην ουσία, απαξιώνει περιφρονητικά -ευτυχώς μόνο λεκτικά- και τις ωφέλειες που αποκομίζουν οι ίδιοι οι μαθητές μας απ’ αυτό.

2. Ο κ. Υπουργός προεξαγγέλει την επικείμενη μετατροπή του ΜτΘ από «κατηχητικό» και ομολογιακό, σε μάθημα γνώσης. Αλήθεια, γνωρίζει άραγε τι σημαίνουν οι όροι αυτοί, τους οποίους χρησιμοποιεί αφειδώς; Γιατί, αν τους γνώριζε, θα αντιλαμβάνονταν ότι η κατήχηση αφορά σε ενδοεκκλησιαστική διαδικασία που λαμβάνει χώρα εντός του εκκλησιαστικού σώματος και μόνο εντός αυτού! Εγκαινιάστηκε από τους ποιμένες της Εκκλησίας κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους και στόχευε στην προετοιμασία αυτών που ήθελαν να ασπαστούν τον χριστιανισμό διά του βαπτίσματος. Υπήρχαν βέβαια, και μεταβαπτισματικές κατηχήσεις, που αποσκοπούσαν στην περαιτέρω μύηση των βεβαπτισμένων χριστιανών. Ως γνωστόν, η διαδικασία τελούσε πάντα υπό την εποπτεία του Επισκόπου, ο οποίος έδιδε και την τελική συγκατάθεσή του στον κατηχούμενο για τη διενέργεια του βαπτίσματός του, και την πνευματική συνδρομή και εγγύηση του αναδόχου του. Τα διδακτικά αγαθά, την πρόσκτηση των οποίων όφειλε να υλοποιήσει ο κατηχούμενος σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ήταν συγκεκριμένα και σχετίζονταν με βιβλική ύλη ή τη σταδιακή εμβάθυνσή τους στο ορθόδοξο δόγμα. Τι σχέση έχει λοιπόν, αυτή η διαδικασία με το συνολικό πλαίσιο διδασκαλίας του ΜτΘ σήμερα; Ασφαλώς καμία. Γιατί οι όροι διεξαγωγής του μαθήματος εδράζονται σε παιδαγωγική βάση, ενώ τα κριτήρια παρουσίασης της διδασκόμενης ύλης σχετίζονται με τη δυνατότητα ανταπόκρισής της στις ευρύτερες υπαρξιακές πνευματικές ανησυχίες που έχουν οι μαθητές μας σ’ αυτήν την ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας. Πολύ συχνά, μάλιστα, διατυπώνονται εκ μέρους τους αμφισβητήσεις ή ακόμα και αρνήσεις, που αποτελούν απόρροια της παραπάνω διαδικασίας. Όλες αυτές οι πρακτικές γίνονται απολύτως σεβαστές από τους διδάσκοντες καθηγητές. Άλλοτε πάλι, μαθητές, που δεν έχουν καμία σχέση με το πλήρωμα της Εκκλησίας ή συμμερίζονται άλλες θρησκευτικές δοξασίες, έχουν το δικαίωμα συμμετοχής τους στο σημερινό «κατηχητικό» ΜτΘ, χωρίς κανένα περιθώριο αποκλεισμού τους ή χωρίς την ανάληψη καμίας δέσμευσης για την υιοθέτηση των προσφερομένων διδακτικών αγαθών. Αρκετές φορές μάλιστα, αυτά τα παιδιά συνδράμουν αποφασιστικά στην εξέλιξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αλήθεια, τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη διαδικασία της κατήχησης, όπως την αναδείξαμε παραπάνω; Ας μας βρει ο κ. Υπουργός ένα κατηχητικό εγχειρίδιο, το οποίο να εμπεριέχει θρησκειολογική ύλη, όπως συμβαίνει σήμερα με το σημερινό πρόγραμμα σπουδών του ΜτΘ. Ή μήπως δεν γνωρίζει άραγε, ότι οι Έλληνες μαθητές έχουν σήμερα τη δυνατότητα να μελετήσουν τα διάφορα θρησκεύματα στα πλαίσια μιας ολόκληρης τάξης (Β Λυκείου); Όλα αυτά δεν συνιστούν γνώσεις επί των θρησκειών; Δεν μαθαίνουν τα παιδιά για τις δογματικές αλήθειες του Ισλαμισμού, του Ινδουισμού, του Βουδισμού, ή των άλλων μεγάλων θρησκευμάτων του κόσμου; Δεν γίνονται αποδέκτες της ηθικής και κοινωνικής διδασκαλίας τους; Δεν προβαίνουν, στα πλαίσια της διδακτικής διαδικασίας, σε κρίσεις, συγκρίσεις και αναγωγές; Δεν αναμοχλεύουν σύγχρονα προβλήματα βιοηθικής, αναδεικνύοντας, πάντα με σεβασμό στην ετερότητα και την ανθρώπινη ελευθερία, τα μεγάλα διλήμματα που απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες; Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι θετική, τότε το Μάθημα των Θρησκευτικών συνιστά ένα μάθημα γνώσης της Ορθοδοξίας. Αν το έγκλημα του σημερινού μαθήματος, είναι ότι όλα τα παραπάνω υλοποιούνται μέσα από τα πνευματικά και πολιτισμικά βιώματα των παιδιών, που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν εντός της ορθόδοξης πνευματικής παραδόσεως και ατμόσφαιρας, τότε ας μας επιτραπεί να απαντήσουμε σε όσους αμφισβητούν το συγκεκριμένο έργο μας λέγοντάς τους: Μήπως θα μας επιβληθεί να «αρνηθούμε το γάλα που βυζάξαμε». «Αγωνιζόμαστε άλλος εδώ, άλλος εκεί καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σ’ αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά….Ο καιρός θα δείξει ποιος έχει δίκιο, αν και δεν χρειάζεται ολότελα αυτή η απόδειξη».(Φώτης Κόντογλου. Από το βιβλίο «Η πονεμένη Ρωμιοσύνη», 1963.)

3. Το σχολείο, κατά τον κ. Φίλη, είναι κοσμικό. Αλήθεια όμως, πως συνάγεται κάτι τέτοιο; Διότι εμείς γνωρίζουμε ότι κοσμικό κράτος θεωρείται το κράτος που συνταγματικά δεν αναγνωρίζει κάποια επίσημη θρησκεία ούτε επικρατούσα θρησκεία. Στα κοσμικά κράτη οι θρησκείες αναγνωρίζονται ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Γνωρίζουμε όμως, ότι το Σύνταγμα των Ελλήνων, το οποίο στην προμετωπίδα του αναφέρει με κάθε δυνατή σαφήνεια ότι ποιείται «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», σε κανένα άρθρο του δεν μνημονεύει την κοσμική διάρθρωση ή διάσταση του Κράτους. Πώς λοιπόν, από ένα μη κοσμικό κράτος, με όλα τα διακριτά πνευματικά χαρακτηριστικά του που διασφαλίζονται συνταγματικά, μπορεί να συνάγεται ένα κοσμικό σχολείο; Εκτός και αν η έννοια του μη κοσμικού ταυτίζεται στις συνειδήσεις κάποιων με την έννοια του θεοκρατικού; Κάθε άλλο όμως. Το ελληνικό σχολείο είναι σχολείο της γνώσης, δημιουργικό εργαστήρι, που προάγει την αλληλοπεριχώρηση των επιστημών, σε πνεύμα απόλυτης ελευθερίας, χωρίς, όμως, να αφίσταται από την πνευματική παρακαταθήκη του έθνους των Ελλήνων. Ενός έθνους, οι υπήκοοι του οποίου έχουν αποφασίσει να γαλουχούν τα παιδιά τους με τα νάματα του αίματος των νεκρών ηρώων του ένδοξου παρελθόντος, χωρίς ταυτόχρονα, να υπολείπονται σε τίποτα από όλες τις πολιτισμένες χώρες της Δύσης, που ακολουθούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Να, λοιπόν, γιατί και ο σχετικός ερμηνευτικός του Συντάγματος νόμος της εκπαίδευσης (1566/85) προβαίνει σε νομική επικύρωση της παραπάνω αλήθειας, καθιστώντας σαφές με έναν απερίφραστο και κατηγορηματικό τρόπο ότι σκοπός της Εκπαίδευσης είναι να υποβοηθά τους μαθητές «να γίνονται ελεύθεροι, υπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες, να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη προς τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνείδησης είναι απαραβίαστη». Αλήθεια, ο κ. Υπουργός, δεν γνωρίζει τους νόμους του Κράτους, όταν υποκαθιστώντας τα δικαστήρια, που είναι τα μόνα εντεταλμένα να προβαίνουν σε ερμηνευτικές προσεγγίσεις του Συντάγματος και των Νόμων, περιδιαβαίνει τα ΜΜΕ και δηλώνει, δοθείσης κάθε ευκαιρίας, ότι το ελληνικό σχολείο είναι κοσμικό;

4. Ο κ. Υπουργός παρουσιάζεται ως ένθερμος υποστηρικτής της θεωρίας του Δαρβίνου, την οποία «διδάσκει το σχολείο» και, επομένως, δεν είναι δυνατόν «να μπαινοβγαίνουν θεολόγοι και ιερείς που να λένε ότι αυτά τα πράγματα είναι ανοησίες και πως προήλθαμε από τον Αδάμ και την Εύα». Φαίνεται πως ο ίδιος αναδεικνύεται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ως προαγωγός ενός αυστηρού διδακτικού υλισμού, που επικεντρώνεται σχολαστικά στο περιεχόμενο της νέας γνώσης και όχι στον τρόπο μετάδοσής της. Γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, ο κ. Υπουργός θα υπερασπίζονταν, ως όφειλε, τη δημοκρατική δημιουργική αλληλεπίδραση όλων των μαθημάτων, όλων των απόψεων και όλων των «σχολών», που όταν το σχολείο είναι ανοικτό, όπως ο ίδιος δηλώνει, αλληλοπεριχωρούνται και συνυπάρχουν αρμονικά και βοηθούν το παιδί να κάνει τις δικές του γόνιμες συνθέσεις. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο, όταν οι θέσεις και οι απόψεις αυτές προέρχονται από την πνευματική παρακαταθήκη του λαού μας, έχουν θρέψει τις πνευματικές αναζητήσεις του και έχουν σφυρηλατήσει διαχρονικά την πολιτισμική του ταυτότητα. Τότε, υπάρχει η αναγκαιότητα για ακόμα μεγαλύτερο σεβασμό κατά την προσέγγισή τους και δεν προσφέρονται για προσβλητική υποτίμηση, που φτάνει τα όρια του εκχυδαϊσμού! Φαίνεται πως αυτές οι αλήθειες δεν τυγχάνουν της αποδοχής του κ. Υπουργού, ο οποίος, πέραν των άλλων, ατύχησε και στην ερμηνευτική προσέγγιση βιβλικών κειμένων, αποδεικνύοντας ότι μάλλον, δεν διακρινόταν για τις επιδόσεις του στα θεολογικά γράμματα κατά το παρελθόν……..Ποτέ βέβαια, δεν είναι αργά! Γιατί, αν έκανε τον κόπο ο κ. Υπουργός και ξεκινούσε μια προσπάθεια αναδίφησης των βιβλικών κειμένων της Γενέσεως, θα διαπίστωνε, με έκπληξη ίσως, ότι οι αναλλοίωτες πνευματικές αλήθειες που απορρέουν από την επεξεργασία τους υπέρκειται κατά πολύ, της εξαγωγής απλοϊκών και υπεραπλουστευμένων συμπερασμάτων, που αδικούν κατάφορα, όχι μόνο τα κείμενα αυτά καθαυτά, αλλά και τη σπουδαιότητα που σημαίνουν για το ανθρώπινο πρόσωπο ανεξαιρέτως.

5. Στο σχολείο των ονείρων μας, για το οποίο αγωνιζόμαστε και το οποίο οραματιζόμαστε, όλοι οι θεσμικοί παράγοντες της κοινωνίας μας έχουν το δικαίωμα να καταθέτουν τις δικές τους απόψεις, σχετικά με τη διάρθρωση του και τους ποικίλους στόχους του. Αν λοιπόν, η διαπίστωση αυτή ισχύει για κάθε θεσμικό φορέα της ελληνικής κοινωνίας, τότε περιβάλλεται με απόλυτο κύρος στην περίπτωση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, η οποία αποτελεί πνευματική τροφός του Έθνους μας. Είναι δυνατόν ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων να αποκλείει την Εκκλησία από την άρθρωση ενός τέτοιου λόγου, που όχι μόνο δικαιοδοτείται, αλλά και υποχρεούται εξίσου να καταθέτει; Και υποχρεούται να το κάνει όχι μόνο ηθικά, παιδαγωγικά και ιστορικά αλλά και νομικά, κάνοντας χρήση του θεσμοθετημένου δικαιώματός της να παρακολουθεί το δογματικό περιεχόμενο των βιβλίων που διδάσκονται οι Έλληνες μαθητές. Δυστυχώς, τέτοιου επιπέδου συκοφαντίες του έργου και του ρόλου ενός ολόκληρου κλάδου Εκπαιδευτικών, καθώς και ανεπίτρεπτοι αφορισμοί και αποκλεισμοί παραπέμπουν σε άλλες σκοτεινές εποχές, που ευτυχώς δεν εκφράζουν τη δημοκρατική παράδοση των Ελλήνων.

Με τιμή

Για το ΔΣ της ΠΕΘ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Κωνσταντίνος Σπαλιώρας Παναγιώτης Τσαγκάρης
Δρ Θεολογίας Mr Θεολογίας




***

Λέων Μπράνγκ: Οι νέες περιπέτειες του μαθήματος των Θρησκευτικών


Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια έντονη κινητικότητα γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν:

α) η μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος στην Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού από 2 σε 1 ώρα η οποία έγινε με την Υπουργική απόφαση για το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο που παρουσιάστηκε από τον Υπουργό Παιδείας κ. Νικόλαο Φίλη τη Μεγάλη Τρίτη, 26 Απριλίου 2016, και

β) η αλλαγή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες (Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο) σε πολυθρησκειακό μάθημα (παράλληλη διδασκαλία έξι διαφορετικών θρησκειών και τριών χριστιανικών ομολογιών με ιδιαίτερη βαρύτητα στη θρησκεία του τόπου) που δρομολογείται για την αρχή του νέου σχολικού έτους.

Ο διάλογος που είχε προαγγελθεί από τον Υπουργό Παιδείας στις 29/09/2015, μετά από τη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο – είχε δηλώσει τότε ο κ. Φίλης: «Δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς ενέργειες στο θέμα των Θρησκευτικών» –δεν έγινε ποτέ. Ο δε «διάλογος» που υποτίθεται διεξαγάγει το Υπουργείο Παιδείας, για την ανανέωση των Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, είναι καθαρά προσχηματικός. Παρ’ ότι υπάρχει πρόταση, επί του θέματος της ανανέωσης των Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, της Ιεράς Συνόδου από τις 9 Μαρτίου 2016, η μόνη πρόταση που δέχεται ως βάση συζήτησης η ειδική επιτροπή,η οποία έχει συσταθεί στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής για το σκοπό του διαλόγου, είναι εκείνη του πολυθρησκειακού μαθήματος. Μάλιστα πέντε από τα επτά μέλη της ειδικής επιτροπής συμμετείχαν στην σύνταξη των νέων Προγραμμάτων Σπουδών που προωθούν τον πολυθρησκειακό χαρακτήρα του μαθήματος.

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ) είχε ζητήσει με αίτηση της προς τον Υπουργό Παιδείας (7/4/16) την εξαίρεση αυτών των πέντε μελών, καθώς παραβιάζεται η αρχή της αμεροληψίας, αλλά δεν έλαβε ποτέ απάντηση.

Επίσης, η ΠΕΘ, είχε ζητήσει εγγράφως και αιτιολογημένα από τον Υπουργό Παιδείας (18/4/2016), την παραίτηση συγκεκριμένου Σχολικού Συμβούλου, που αναφέρεται σε δημοσίευμα εφημερίδας («Ορθόδοξη Αλήθεια» 13/4/2016), από κάθε επιτροπή που συμμετέχει και αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς και του έτερου παράγοντα του Υπουργείου που αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα. Και η αίτηση αυτή της ΠΕΘ, μέχρι σήμερα, δεν έχει εισακουστεί ούτε καν έχει απαντηθεί.

Εν τω μεταξύ ο κ. Υπουργός, διαστρέφοντας προκλητικά το Σύνταγμα, προβαίνει σε διάφορες εκπομπές σε παραπλανητικές δηλώσεις, (βλ. π.χ. «Στον ενικό» 9/5/16, «Καλημέρα Ελλάδα» 11/5/16, κ.λπ), τόσο σχετικά με την μείωση των ωρών διδασκαλίας όσο και με τον προωθούμενο πολυθρησκειακό χαρακτήρα μου μαθήματος των Θρησκευτικών. Έτσι π.χ. δήλωσε: «Δεν λέει το Σύνταγμα, πόσες ώρες θα κάνουμε, είναι θέμα διαμόρφωσης του προγράμματος. Και εμείς σεβόμαστε αυτό το πράγμα… δεν πειράζουμε τα Θρησκευτικά, αναμορφώνουμε συνολικά το πρόγραμμα» και «Όταν το Σύνταγμα λέει θρησκευτικό, δεν λέει ορθόδοξο. Τελεία. Το Σύνταγμα λέει θρησκευτική ενημέρωση, συνείδηση, μάλιστα, ευρύτερο θέμα. Ενημέρωση. Μόρφωση θρησκευτική».Οι απόψεις αυτές του κ. Φίλη, αν δεν φανερώνουν απαράδεκτη Υπουργική άγνοια, τότε είναι προφανέστατα παραπλανητικές και ψευδείς.

Για την ορθή και πλήρη ενημέρωση των αναγνωστών του «Ορθοδόξου Τύπου» παραθέτουμε στη συνέχεια, την απόλυτα σταθερή στο θέμα αυτό νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας όπως αυτή αποτυπώθηκε στις σχετικές αποφάσεις του 2176/1998, 3358/1995, 3353/1986, καθώς επίσης και την 115/2012 πρόσφατη ακυρωτική ομόφωνη απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Χανίων, η οποία, επειδή αφορά σε θέματα εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως είναι και το παρόν, έχει ίση νομική ισχύ και ίσο κύρος με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τον νόμο 702/1997, όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα.

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την πρόσφατη απόφαση 115/2012 του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Χανίων που έχει ενσωματωμένες τις προηγούμενες αποφάσεις του ΣτΕ: «Επειδή, επίσης, κατά τα κριθέντα, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, από τις προαναφερθείσας διατάξεις του Συντάγματος αλλά και της Σύμβασης της Ρώμης, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό μεταξύ τους, ενόψει και του γνωστού τοις πάσι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού πρεσβεύει την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία, (ΣτΕ2176/1998, 3356/1995, 3533/1986) ως τούτο άλλωστε μαρτυρείται και από την γενομένη στην κεφαλίδα του Συντάγματος, επίκληση της Αγίας Τριάδος, όπως προαναφέρθηκε, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του Συντάγματος, με το οποίον το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα χαρακτηρίζεται ως: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», συνάγεται, (ΣτΕ2176/1998, 3356/1995) ότι σκοπός της παρεχομένης στα σχολεία παιδείας είναι, μεταξύ των άλλων, και η «ανάπτυξη» σε τουλάχιστον επαρκή βαθμόν, της θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων σύμφωνα με τις αρχές του ορθοδόξου χριστιανικού δόγματος, η διδασκαλία του οποίου είναι, ως εκ τούτου, υποχρεωτική, όπως είναι υποχρεωτική και η παρακολούθηση από τους μαθητές, οι οποίοι ανήκουν στην «κατ' Ανατολάς Ορθόδοξον Χριστιανικήν Εκκλησίαν» του μαθήματος των θρησκευτικών το οποίο «ενόψει των εκτεθέντων» πρέπει να διδάσκεται σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας (βλ. ΣτΕ3356/1995, 3533/1986) και επί ικανό αριθμό ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως (με τις προαναφερθείσες αποφάσεις γίνεται παραπομπή καιστις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2, 5 παρ. 1 εδαφ. α, 6 παρ. 2 εδαφ. β του ν.1566/1985, ΦΕΚ Α 167 και 2 παρ. 2, 3 παρ. 3 και 4 του Π.Δ. 47911995, ΦΕΚΑ 170)» (σ.13-14).

Δρ Λέων Μπράνγκ,

Κοσμήτωρ του ΔΣ της ΠΕΘ

Από την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», 10/6/2016

http://www.petheol.gr/

Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης