ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ.

Νομίζω ότι αυτή η θεματική ενότητα δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ από τα λάθη μας ως γονιών.Εγώ έχω να καταθέσω ότι μέσα από συζήτηση με άλλους γονείς μπορείς να πάρεις μια γνώμη,να παρηγορηθείς για λάθη σου στα παιδιά σου,να δεις και συ πώς θα μπορούσες να αντιδράσεις σε μια περίπτωση,να είσαι κοντά στα παιδιά.Αλλά αυτό το κοντά δεν ερμηνεύεται παντα με τον ίδιο τρόπο, ούτε είναι το ίδιο για όλους.Ούτε έχουμε πάντα τον πνευματικο δίπλα για να μας συμβουλεύει τι να κάνουμε εδώ ή στην άλλη περίπτωση.Κι αυτό ώρες-ώρες φαντάζει δύσκολο.Γι αυτό είναι πολυ σημαντική η ενδοσκόπηση που προτείνει ο geo, και πάνω από όλα τα γόνατα που λέει.Πολλές φορές το κάνω ανάποδα. Συζητώ,ρωτώ,αγωνιώ και ξεχνώ τα γόνατα, το πιο σημαντικό.Ας ευχηθώ λοιπόν σε όλους εμάς τους γονείς ευλογημένες γιορτές και γερά γόνατα για προσευχή.

Να μου επιτρέψετε να σας πω κάτι.
Να ενδιαφερόμαστε αλλά πως να ενδιαφερόμαστε; Με τι τρόπο και με ποιά πρόθεση;
Ποιος είναι ο λόγος και ποιο είναι το κίνητρο αυτού του ενδιαφέροντός μας;
Μήπως είναι να δικαιωθούμε ότι εμείς είμαστε οι καλοί γονείς;

Το ΛΑθΟΣ δεν είναι τα παιδιά μας, δεν είναι οι δάσκαλοι (που μπορεί να είναι και αυτοί λάθος - άλλωστε άνθρωποι είναι) αλλά είμαστε εμείς το ΛΑΘΟΣ.
Διάβαζα πρόσφατα το "Βίος και λόγοι" του Αγ.Πορφυρίου στο Περί αγωγής των παιδιών και μετά γονατιστός έκλαιγα για τα δικά μας λάθη. Το λάθος ξεκινάει από τους γονείς.
Εμείς μεταφέρουμε τους εγωισμούς μας και τα πάθη μας στις ψυχούλες τους και μετά τα μαλώνουμε γιατί φέρονται έτσι. Αν διαβάσουμε τους πατέρες ή λίγο τον Αγ.Πορφύριο θα εκπλαγούμε πόσο απλά είναι τα πράγματα και θα δούμε πως τα βλέπει ένας άνθρωπος του Θεού. Κάποτε όταν δάσκαλος με χαστούκισε η μητέρα μου ηρεμότατα αντέδρασε "γιατί τι έπαθες, έχεις και άλλο μάγουλο", που μπορεί και ο δάσκαλος να έκανε λάθος. Αλλά είναι Θεσμός (και όχι η τρόϊκα όπως συνηθίζεται να επονομάζεται) και είναι αξία η παιδεία και δεν πρέπει να την καταλύσουμε.
Βέβαια πρέπει να είμαστε κοντά με τα παιδιά μας, με αγάπη να ακούμε τις σκέψεις τους και να μπορούν να μας μιλήσουν, γιατί υπάρχουν και δάσκαλοι που δεν ποιούν ήθος πια αλλά κάνουν γιόγκα, χάλογουιν και προσηλυτίζουν παιδιά στο τζιχαντισμό (αυτά τα γνωρίζω εκ πείρας που σας λέω).
Ας αφήσουμε τα παιδιά να κακοπάθουν γιατί τίποτε δεν χαρίζεται στη ζωή
(δείτε και το σχετικό σύνδεσμο http://ethniki-paideia.blogspot.gr/2016/11/blog-post_82.html).

Και για όσα λάθη έχουμε κάνει (σας βεβαιώ είναι μυριάκις) ας κλείνουμε γόνατα.
Είναι η μόνη λύση για τη σωτηρία της ψυχής τους και ας είμαστε διακριτικά κοντά τους "χωρίς να νιώθουν την ανάσας μας".

Καλά Χριστούγεννα

Τα λαθη μας ειναι πολλα ενα απο αυτα ειναι η αδιαφορια,η αδιαφορια κατα τα σχολικα τους χρονια,οπου εκει τα παιδια μας περνανε την μιση τους μερα στα σχολεια τους απο την μικρη μου πειρα μεχρι τωρα ειδα πως οσες φορες δεν ενδιαφερθηκα οσο επρεπε τα πραγματα πηραν λαθος πορεια.
Οσο κι αν ειναι λαθος καποια πραγματα, ειτε απο τους νομους, ειτε γινεται απο τους δασκαλους η καθηγητες να ψαχνουμε τις καταστασεις.

Ειναι δυνατον για διευθυντρια λυκειου πολλων χρονων να κανει τρια λαθη εις βαρος της κορης μου, και οταν μιλα με την κορη μου προσποιειται οτι θα την βοηθησει, οταν την επισκεπτομαι μου την κατηγορει ασχημα την κορη μου.
Αναγκαστηκα να παρω τηλεφωνο στην δευτεροβαθμια οπου εμαθα την αληθεια και ενημερωσα την διευθυντρια και οτι πηρα τηλεφωνο εκει και μετα απο αυτο διορθωσε τα λαθη της απεναντι στο παιδι μου.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΘΑ ΒΙΩΝΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ. ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΙΝΕΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.