Ψυχαγωγία για παιδιά

Πολύ ωραίος προβληματισμός mamamia! Δυστυχώς, δεν έχω εμπειρία για να εκφέρω γνώμη, καθώς το δικό μου παιδί είναι ακόμα νήπιο. Όμως αυτό που λές για το βλέμμα των σημερινών παιδιών, το νιώθω κι εγώ. Εγώ το εκλαμβάνω ως θράσος. Θεωρώ ότι πολλά από τα σημερινά παιδιά έχουν πολύ θράσος και παντελή έλλειψη σεβασμού. Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ήμουν μικρός, δεν τολμούσαμε να μιλήσουμε σε έναν άγνωστο εικοσιπεντάρη ή τριαντάρη χωρίς πληθυντικό ευγενείας και το ανάλογο ύφος. Τώρα σου μιλάνε λες και είσαι ο κολλητός τους. Αλλά πιστεύω ότι ξεκινάει από την οικογένεια. Δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να δείχνει σεβασμό μέσα στην οικογένεια και όταν βγαίνει έξω να μη δείχνει. Τα τελευταία χρόνια οι γονείς έχουν άλλη άποψη για το πως προστατεύουν το παιδί τους. Και για να μειδιάσουμε, κυκλοφορεί μια γελοιογραφία με δύο εικόνες: ΠΡΙΝ και ΤΩΡΑ. Στο ΠΡΙΝ δείχνει τους γονείς έξαλλους να δείχνουν τον έλεγχο στο παιδί και να τον ρωτάνε τί βαθμοί είναι αυτοί (το παιδί είναι μαζεμένο και κατσουφιασμένο). Στο ΤΩΡΑ δείχνει τους γονείς έξαλλους να δείχνουν τον έλεγχο στη δασκάλα και να τη ρωτάνε τί βαθμοί είναι αυτοί (το παιδί είναι ανάμεσα στους γονείς,θυμωμένο με τη δασκάλα)...

Απόγευμα στην πλατεία.Τώρα που ανοίγει ο καιρός και τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν περισσότερο παιχνίδι.Βγαίνεις και συ με τα παιδιά σου να χαρούν.Κάθεσαι στο παγκάκι.Παρατηρείς,προσέχεις και τ' άλλα παιδιά.Παιδιά 7-10 12 χρονών που παίζουν μπάλα και στο πρώτο λεπτό ξεστομίζουν τις βρισιες που λεν οι μεγάλοι με απίστευτη ευκολία. Με ένα κινητό στο χέρι,κάθονται και μιλούν,χωρίς να κοιτάζουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου. Μιλούν για facebook,για το ένα σίριαλ,για το άλλο, για παιχνίδια στον υπολογιστή.Με βλέμμα θρασύτητας που δε σου κάθεται καλά .Δεν ξέρεις πώς να το περιγράψεις,αλλά όχι, δεν είναι αυτό βλέμμα καθαρό,αθώο,που έχουν τούτα τα παιδιά.Κυρίως είναι αυτό, που προσωπικά τουλάχιστον με σοκάρει στα παιδιά, και με πληγώνει.Αυτό το βλέμμα τους.Βλέμμα που μοιάζει, λες και δεν είναι παιδιά, αλλά ενήλικες που έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι.
Το παιδί σου δεν έχει κινητό γιατί του έχεις εξηγήσει ότι δεν χρειάζεται -είναι νωρίς.Του έχεις μιλήσει ακόμη και για την ακτινοβολία που εκπέμπει.Ούτε σίριαλ βλέπει.Αυτό είναι εκτός συζήτησης να το επιτρέψεις,με όσα διαδραματίζονται συνήθως σε αυτά. Για τους κινδύνους από το facebook έχετε μιλησει άλλη φορά και λίγο.Πώς να καταλάβει ακόμη έννοιες όπως ψευδαίσθηση της πραγματικότητας ,παραβίαση της ιδιωτικότητας και άλλες πτυχές του facebook; Στις παρέες δε μιλάει για τα θέματα που συζητούν τα άλλα παιδιά.Δεν έχει να πει κάτι.Δεν ξέρει.Αν πει ότι αυτά δεν τα βλέπει, γιατί δεν τον αφήνουν οι γονείς του,η κοροϊδία πάει σύννεφο.Αν δεν έχει και κάποιο δημοφιλές ταλέντο π.χ.πολύ καλός ποδοσφαιριστής ,τότε το περιθώριο και η μοναξιά θα τον συντροφεύουν για καιρό.
Τα βλέπεις ως γονιός και πονάς για το παιδί σου.Ξέρεις ότι αυτά που ακολουθείς είναι σωστα.Τι να κάνεις;Να ρίξεις νερό στο κρασί σου;Να ζημιώσεις το παιδί σου για να έχει παρέες;Επιδιώκεις να βρίσκεσαι με φίλους εκτός σχολείου που μοιράζεστε παρόμοιες ανησυχίες.Είναι δυνατόν να γίνεται αυτό συχνά;Κι αυτή η αδυσώπητη καθημερινότητα.Πού να προλάβεις για βόλτα εκτός της γειτονιάς;
Μια αίσθηση πίκρας και παράπονου.Ηταν έτσι άραγε παλιά τα παιδιά; αναρωτιέσαι.
Μάλλον όχι,ή μπορεί να ήταν και να μην το έβλεπες εσύ.

Αυτές τις μέρες παίζεται στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, η απολογία Σωκράτη του Πλάτωνα,σε αρχαίο ελληνικό λόγο.Η σκηνοθεσία είναι του Δήμου Αβδελιώδη και η πρωτοτυπία της παράστασης είναι ότι ακούγεται σε αρχαία ελληνικά. Υπάρχουν και υπέρτιτλοι στη νέα ελληνική ώστε να γίνεται κατανοητό το κείμενο. Ειναι μια καθηλωτική παράσταση θα έλεγα-κατάλληλη για εφήβους και ενηλικες- η οποία μας δίνει την ευκαιρία να ακούσουμε τη μητρικη μας αρχαία ελληνική -μια τόσο πλούσια γλώσσα- σε μια εποχή 'οπου τόσο βάναυσα κακοποιείται η γλώσσα μας.Ειναι ταυτόχρονα ένα έργο εξαιρετικά επίκαιρο.Ο Σωκράτης οδηγείται στο δικαστήριο και καταδικάζεται από τους Αθηναίους γιατί τους ελέγχει και τους καλεί σε επαγρύπνηση,αυτοκριτική και αυτογνωσία.Ουσιαστικά οι Αθηναιοι δεν άντεξαν τη φωνή συνείδησης που ύψωνε ο Σωκράτης ανάμεσα τους και τον καταδίκασαν σε θάνατο.
Η αναλογία με τη σημερινή εποχή είναι εμφανής,αν σκεφτούμε πόσο η ελληνική κοινωνία θέλει να επιδίδεται σε ό,τι της αρέσει και την ευχαριστεί, και δεν αντέχει καμιά αντίθετη κριτική,λες και η κριτική πρέπει να επαινεί πάντα τις επιλογές μας.Ας αναρωτηθούμε πόσο σήμερα θελουμε να μας χαϊδεύουν τα αυτιά για όσα πράττουμε, και αν μια ψύχραιμη φωνή μας καλεί σε αυτοκριτική, αν καταδεικνύει τα αρνητικά των επιλογών μας, βαφτίζεται με διάφορες απαξιωτικές,ατιμωτικε΄ς ταμπέλες ώστε να οδηγείται στη σιωπή και το περιθώριο;Αντέχει άραγε η ελληνική κοινωνία σήμερα την αλήθεια ή στο όνομα της ανεκτικότητας, της "αγάπης" θέλει να ακούει μόνο καλά λόγια;Και ποια η ευθύνη των πνευματικών ανθρώπων;Ποια η τύχη των ανθρώπων που μπροστά σε διάφορα αρνητικά φαινόμενα και γεγονότα, μας συστήνουν να θέσουμε σε λειτουργία την ορθή κρίση με την οποία είμαστε όλοι εφοδιασμένοι;Φοβάμαι ότι οι Νεοελληνες είμαστε συνηθισμένοι στον συνθηματικό λόγο και αυτόν μόνο μπορούμε να ακούσουμε.Έναν Σωκράτη που θα καταδεικνυε συστηματικά,χωρίς φωνασκίες αλλά με επιχειρήματα, τις εκτροπές της ελληνικής κοινωνίας θα τον στοχοποιούσε και θα τον καταδικαζε σε "λιθοβολισμό" .

Πολυ καλη ιδέα!
Ευχαριστω!

Oχι,η ταινια δεν είναι για τόσο μικρά παιδιά.Πολύ καλές παραστάσεις κάνει το εργαστήριο μαιρηβή,στου Ψυρρή.Ειναι κουκλοθέατρο,με πολύ όμορφα μηνύματα για όλα τα παιδιά,με εξαιρετικές κινήσεις και παραστατικότητα.Είναι κατάλληλο για τόσο μικρά παιδιά-εμείς έχουμε δει τρεις παραστάσεις μέχρι στιγμής και πάντα βλέπουμε ακόμη και τρίχρονα παιδιά ανάμεσα στους μικρούς θεατές.Η ομάδα του θεάτρου αντιμετωπίζουν το έργο τους και τους θεατές τους με ευσυνειδησία και υπευθυνότητα.

Ευχαριςτουμε mamamia!
Αναφέρει οτι ειναι για όλες τις ηλικίες... Πιστεύεις οτι ενα παιδάκι τεσσάρων θα καθήσεις να τη δει ή θα κουραστεί?
Έχετε υπόψη σας κάτι για πιο μικρά παιδια? για ηλικίες τριών - τεσσάρων?

Μόλις είδαμε την ταινια ¨"παραμύθι χωρίς όνομα" στον κινηματογράφο Τριανόν.Είναι μια παραγωγή της Μητρόπολης της Κατερίνης και θα παίζεται για μια εβδομάδα.Η ταινία, παρά τον ερασιτεχνισμό της, είναι αξιόλογη-αρεσε και στα παιδιά μου και σε μένα-καλογυρισμένη,με πολύ σημαντικά μηνύματα:αγάπη για τηνπατρίδα,ενδιαφέρον για το συλλογικό καλό και όχι για το ατομικό,πίστη στο Θεό.Είδαμε τον ήρωα να ζητάει την ευλογια του Θεού,να δοξάζει το Θεό για τα καλά.Πιστεύω πως είναι μια ταινία επίκαιρη και κατάλληλη για παιδιά τελευταίων τάξεων Δημοτικού και Γυμνασίου.Νομίζω ότι αξίζει να στηρίξουμε μια τέτοια προσπάθεια,όταν κατακλυζόμαστε από τόσα σκουπίδια στο χώρο της "τέχνης"